Donderdag 12 maart. 

In plaats van met het openbaar vervoer rijd ik deze keer met de auto naar Brabant voor het examen van de
opleiding Bekwaam Afscheidsfotograaf.

 Verrast door de min of meer lege straten ben ik niet
gezien de omstandigheden.
Evenwel is het in het restaurant/eetcafé
waar wij in een zaaltje onze examenpresentatie
zullen doen nog behoorlijk druk.

Wij, dat zijn nog 4 medecursisten en ik.
De overige 5 zullen zich een week later
van hun beste kant mogen laten zien.

EXAMENDOSSIER

De afgelopen 10 maanden hebben we met elkaar
aardig wat geleerd, gedeeld, ervaren.
Onze eigen ervaringen met rouw en verlies nader beschouwd,
in beelden en woorden gevangen,
theoretische onderbouwing gekregen,
foto-verhalen samengesteld enzovoorts. 

Terugkijkend, en zeker ook door de persoonlijke ervaringen
van mijzelf en van de anderen was het een intensieve
en ook fijne tijd met mooie ontmoetingen.

Het examendossier is gevuld met
reflectieverslagen, fotowerk, blogs en uitgewerkte interviews.
Ook met beoordelingen van uitvaartleiders en
van nabestaanden over mijn aanpak en fotowerk.

 Mijn website maak ik publicatie gereed.
Visitekaartje, folder, check. 

Het samengestelde demo-album,
om later aan families
te kunnen tonen,
komt op tijd binnen.

Enige zenuwen sluipen er het laatste half uur toch wel in. 
En dan wordt het half drie.
Zorgvuldig zet ik mijn prezi-presentatie klaar,
het verhaal zit wel in mijn hoofd.
Ik leg ook andere items klaar ter inzage.

De examencommissie bestaande uit:
* Ger Thonen (ritueel begeleider), 
* Anja Leinders (Communicatie expert) en 
* Simone Henken (docent fotovakschool en (afscheids-)fotograaf)

stelt naar aanleiding van de presentatie  
verkennende en verdiepende vragen.
Men bekijkt aandachtig mijn meegebrachte items.

Bijzonder blij ben ik met
de onderstaande bewoordingen
in hun eindbeoordeling: