Een kleine witte vlinder fladdert weg tussen het gras en de bloemen. Ik zie het in mijn ooghoek en ben te laat om het vast te leggen.
Mijn focus ligt op dat moment bij het vastleggen van de laatste momenten van het afscheid waar ik die dag bij betrokken ben.
Toch ervaar ik ook de symboliek in die wegfladderende vlinder en de gebeurtenis die hier plaatsvindt.
We staan op de natuurbegraafplaats.
Genodigden hebben zojuist deze plek verlaten en de naaste familie staat, ieder in zijn of haar eigen gedachten, in stilte voor zich uit te staren.
Gedachten aan de jonge vrouw, dochter, zus, vriendin waarvan vandaag afscheid genomen wordt. Het verdriet is voelbaar aanwezig, de verslagenheid dit niet te kunnen hebben voorkomen ook.
Langzaam en stil beweeg ik mij om nog een paar laatste foto’s te maken.
Tijdens het fotograferen van een afscheid ben ik vooral gefocust op het maken van passende, treffende en betekenisvolle herinneringen.
Evenwel dringt er uiteraard ook het nodige door van wat er gezegd wordt. Je hoort flarden van iemands leven en wat diegene betekend heeft voor de mensen die achterblijven.
Dat komt dan best wel binnen, roept ook emoties op. Ik ervaar ze en probeer vervolgens mijn focus weer te richten op het fotograferen.
In de daarop volgende dagen selecteer en bewerk ik de foto’s en komen flarden van gesproken woorden weer terug.
Tijdens dit proces zie ik al welke foto’s ik in een slideshow voor de familie ga zetten. Daar hoort ook de muziek bij die gespeeld is tijdens de ceremonie. Die heeft men immers niet voor niets gekozen en heeft nu een diepere betekenis gekregen.
Ik let op de volgorde van de beelden, probeer daar de muziek op de juiste momenten te laten aansluiten. Op de tekst van de muziek let ik niet altijd bewust.
Wanneer de slideshow klaar is speel ik het af en let dan vooral op de beelden, de volgorde, de overgangen.
Magisch moment
Deze keer word ik gegrepen door het niet bedachteen daarom extra binnenkomende samenvallenvan woord en beeld.
En dat een paar keer.
Waar het woord ‘embrace’ samenvalt met een omhelzing/omarming in beeld.
Onbewust toch de connectie gemaakt of gewoon toeval. In ieder geval ervaar ik het als een magisch moment en krijg ik er even kippenvel van.
Bij de latere aanpassingen aan de slideshow waak ik er voor dat dat ‘magische’ niet verstoord wordt.
Ervaar jij ook wel eens van die ‘magische momenten’?
